جنگ سایبری در حقوق بین الملل

در جنگ های زمینی، دریایی و هوایی، نیروهای نظامی می توانند ورود و تحرکات دشمن را ببینند، یا به شکل واقعی و یا به شکل نقطه ای روی صفحه رادار. مرزهای بین المللی به روشنی حق حاکمیت کشوری که مورد تهدید متجاوزی قرار گرفته را شناسایی نموده است، و حقوق بین الملل مشخصی برای این عملیات نظامی وجود دارد. همچنین، جامعه بین المللی برای هنگامی که توسل به زور یک متخاصم حاکمیت و استقلال کشوری را تهدید می نماید تعریف شده است. ماهیت جهانی فضای سایبری و سرعت قربانی شدن، دولت ها را مجبور به رویارویی با چالش های حقوقی ،همزمان با هرگونه عملیات نظامی در این حوزه می نماید. قلمرو حقوقی حملات سایبری متشکل از مباحث حقوقی بسیاری است که یک حمله تجاوزکارانه را در برمی گیرد و می تواند اثرات مختلفی داشته باشد. همچنین کشورها کار دشواری در قابلیت انتساب یک عمل تجاوزکارانه سایبری به یک کشور یا شخص مشخص دارند. وپاسخ به تکنیک های نامتقارن در فضای سایبری کشورها را با چالش های بیشتر و مباحث پیچیده تری روبرو ساخته است. فضای سایبری تکیه زیادی به دیگر حوزه های فیزیکی برای عمل خود دارد وحقوق بین الملل بوجود آمده تا سایر حوزه های فیزیکی زمین، هوا، دریا و فضا را کنترل کند.طبیعت دور از دسترس(ناملموس) فضای سایبری، چالش هایی تولید کرده که با سایر حوزه ها مشترک نیستند اما اصول قلمرو حقوق می توانند به جنگ سایبر پاسخ بدهند. هنگامی که محققین در مورد "توسل به زور" بحث می کنند جنگ سایبری می تواند اثر استراتژیک و عملی شدیدی در این محدوده داشته باشد. نهایتاً، نهادها وسازمانهای بین المللی، تولیدات حقوقی قبلی برای پاسخ به جنگ سایبری دارند. بنابراین وقتی فضای سایبری قلمرو مشخص خود را داشته و تقاضاهای جدی کشورها در این زمینه وجود دارد حقوق بین الملل موجود برای جنگ سایبری قابل اجراست.